Adoptowany psiak to zawsze wielka zagadka. Poznanie charakteru, przyzwyczajeń i problemów przygarniętego czworonoga może zająć sporo czasu. Na szczęście jest jeszcze jeden wskaźnik, który może powiedzieć nam sporo o potrzebach nowego podopiecznego – a mianowicie – wiek. Wbrew pozorom nie musimy się wcale martwić, że porzucony zwierzak nie miał przy sobie metryczki z datą urodzenia. Istnieje kilka wiarygodnych i prostych metod na określenie wieku psa. Określanie wieku psa na podstawie uzębienia
Zęby nie bez powodu są uznawane za jeden z najlepszych wyznaczników psiego wieku. Z upływem czasu znacząco zmienia się bowiem ich wygląd i stan uzębienia czworonoga. Zanim jednak przystąpimy do gruntownego dentystycznego przeglądu, warto najpierw zwrócić uwagę po prostu na liczbę psich zębów. Pełne uzębienie szczeniąt tworzy 28 zębów, z kolei dorosły czworonóg powinien mieć ich aż 42. Mleczne ząbki są wyjątkowo ostre, dzięki czemu można dość łatwo je rozpoznać. Czworonożni juniorzy zyskują kompletne mleczne uzębienie około 7.–8. tygodnia życia. Jeśli więc psiak jest młodszy, można w przybliżeniu oszacować jego wiek właśnie po liczbie i rodzaju zębów. Zazwyczaj około 3.–4. tygodnia życia szczeniakowi wyrzynają się pierwsze zęby. Gdy psiak ma już 4–6 tygodni w jego pyszczku możemy zaobserwować zarówno kły, siekacze, jak i przedtrzonowce. Około 5. miesiąca życia czworonoga rozpoczyna się wymiana zębów mlecznych na stałe. Większość psiaków ma wszystkie stałe zęby w wieku 7 miesięcy.
Na ogół tylko bardzo młode zwierzaki mają olśniewająco białe uzębienie. Jeśli więc na zębach pupila zauważymy zażółcenia i ślady kamienia nazębnego, możemy podejrzewać, że ma on więcej niż 2 lata. Osad obejmuje na początku zwykle siekacze. Niestety, z wiekiem kamień nazębny pojawia się także na innych zębach, a na dodatek można zaobserwować coraz większą ilość osadu. W wieku 3– 5 lat problem często dotyczy już całego psiego uzębienia. Warto zwrócić uwagę również na ścieranie się powierzchni zębów – proces ten postępuje w kolejnych latach życia psiaka. Czworonożni seniorzy mają często poważne problemy stomatologiczne, a ich uzębienie staje się niekompletne. Pupil może zatem nie mieć już niektórych zębów, jeśli ukończył 10–12 lat.
↓ PREPARATY DO PIELĘGNACJI PSICH ZĘBÓW ↓
Oznaki starzenia się u psów
Starsze czworonogi bywają naprawdę rozkosznymi kompanami, potrzebują jednak wyjątkowo starannej i troskliwej opieki. Po czym jednak poznać, że mamy do czynienia z psim seniorem? Do oznak starzenia należą m.in.: utarta elastyczności skóry, zmętnienie oczu, sztywność ruchów, problemy ze słuchem, pogorszenie kondycji fizycznej. U czworonożnych seniorów często pojawiają się też siwe włosy – początkowo w okolicy pyska, a później na całym ciele. Warto jednak pamiętać, że psy starzeją się w różnym tempie – co częściowo jest związane z ich wielkością. Pierwsze oznaki starzenia u dużych czworonogów mogą być widoczne już około 6.–7. roku życia, podczas gdy u małych zwierzaków wystąpią zazwyczaj dopiero po ukończeniu 10 lat.
Zachowanie jako wyznacznik wieku
Zachowanie czworonoga może w dużym stopniu pomóc nam określić jego wiek. Należy jednak pamiętać, że taka metoda szacowania psich lat ma wiele ograniczeń, dlatego nie należy opierać się wyłącznie na niej. Obserwacje warto zacząć, dopiero gdy zwierzak już na dobre się u nas zadomowi – wcześniej może być na tyle zestresowany, że jego normalne poczynania będą znacznie zmodyfikowane. Na co powinniśmy zwrócić uwagę? Na pewno na intensywne gryzienie i niszczenie wszystkiego, co znajduje się wokół. U młodych czworonogów takie zachowania pojawiają się około 4.–5. miesiąca życia, czyli wtedy, gdy psiaki zmieniają zęby. W tym przypadku łatwo możemy zatem zweryfikować, czy gryzienie ma związek z wiekiem. Czworonożni juniorzy na ogół są też bardzo energiczni, skłonni do zabawy i eksploracji otoczenia.
Istotne zmiany w zachowaniu zwierzaków występują w okresie dojrzewania. Około 6.–13. miesiąca życia czworonogi przechodzą tzw. kryzys młodzieńczy. Mogą wtedy stać się wyjątkowo nieposłuszne, przestać reagować na polecenia i wykazywać zwiększoną skłonność do ucieczek.
Również jesień życia wiąże się ze zmianami w zachowaniu. Psiaki stają się wtedy mniej skore do zabawy i aktywności fizycznej, więcej śpią, wolniej reagują na bodźce, a czasami również tracą orientację w otoczeniu, stają się zagubione, apatyczne, niechętne do kontaktów społecznych.
Jak wykorzystać wiedzę o psim wieku?
Wiedza o psim wieku nie jest nieistotną ciekawostką, ale informacją niezbędną każdemu właścicielowi czworonoga. W zależności od tego ile lat ma nasz pupil, musimy ustalić prawidłową dla niego dietę, dobrać szkolenie, a także określić odpowiednie formy aktywności fizycznej. Starsze psiaki potrzebują częstszych wizyt u weterynarza i badań kontrolnych. Znajomość etapu życia, na jakim znajduje się nasz podopieczny, pomaga również stwierdzić, czy zmiany w jego wyglądzie i zachowaniu są normalne, czy raczej patologiczne i konieczna będzie konsultacja u weterynarza lub behawiorysty.
↓ KARMY I AKCESORIA DLA PSÓW ↓
Tekst: Marta Majewska
Zdjęcie: Fotolia.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz